In 1924 plaatste de Deutsche Reichbahn een order voor de ontwikkeling van een krachtige diesellocomotief voor het reizigersvervoer op de hoofd- en zijlijnen.
De Maschinenfabrik Esslingen ontwikkelde een pneumatisch aangedreven diesellocomotief die in 1927 werd gebouwd.
Na de diverse testritten werden steeds verbeteringen aangebracht, waardoor de locomotief pas in 1929 werd geleverd aan de Deutsche Reichbahn.
Omdat de elektrische of hydraulische krachtoverbrenging die tegenwoordig gebruikelijk is nog niet was ontwikkeld, werd het probleem van de krachtoverbrenging tussen de motor en de wielen opgelost met behulp van een pneumatisch systeem.
Door de indeling van de assen en de gehele onderbouw had het onderstel van deze locomotief veel weg van een baureihe 78 stoomlocomotief.
De locomotief werd in 1927 als V3201 gebouwd en na enkele proefritten kwam men er achter dat er een aantal wijzigingen nodig waren omdat men over de prestaties niet tevreden was.
Na de aanpassingen werden er dan weer regelmatig proefritten gemaakt waardoor er weer nieuwe problemen aan het licht kwamen.
Ook deze werden weer opgelost en uiteindelijk werd de locomotief in 1929 over gedragen aan de Deutsche Reichbahn.
Er werd gemeld dat de functionarissen van de Deutsche Reichsbahn tevreden waren met de proefresultaten.
De locomotief werd overgebracht naar het heuvelachtige gebied rond Stuttgart en werd daar in gebruik genomen voor verdere testwaarnemingen.
Op 22 november 1929 werd een lange testrit gemaakt met een trein van 233 ton van Stuttgart naar Augsburg op een “Schnellzug” (sneltrein) dienstregeling, over de 6 km lange Geislinger Steige.
Bij een snelheid van 20 km/u was de dieselmotor hier niet volledig “belast” vermoedelijk dat het maximale vermogen niet volledig werd benut.
Zelfs onder zware omstandigheden met scherpe bochten op de ‘heuvel’, kon de trein uit stilstand sneller wegrijden dan een stoomlocomotief van hetzelfde formaat.
De grootte en werking van de koelers was zodanig, dat de koelventilatormotoren bij deze testrit niet nodig waren en het water werd gekoeld door de passerende lucht.
De locomotief werd in 1930 toegewezen aan de Reichsbahndirektion Stuttgart en hernummerd tot V120.001.
Op 10 april 1931 meldde het Britse tijdschrift The Railway Gazette dat de locomotief in november 1930 met succes twaalf maanden van testen had doorlopen.
Na enkele maanden werd de locomotief wel ingezet maar kwam toch door storingen en problemen nooit in de vaste reizigersdiensten.
De locomotief bleek uiteindelijk toch geen succes voor een grote serieproductie en werd al naar 3 jaar in 1933 buiten dienst gesteld en is waarschijnlijk in 1935 gesloopt.
En nieuw model met een ander soort overbrenging was gewenst en daarvoor werd de V140.001 met hydraulische krachtoverbrenging ontwikkeld.
Technische specificaties:
Baureihe: V120.
Indienststelling: 1927
As-indeling: 2′ C 2′
Gewicht: 124,6T
Lengte: 15,80 M.
Snelheid: 80 KM
Vermogen: 883 KW
Model: Trix 22510, 22511